Οχύρωση

Ο πρώτος ανασκαφέας της περιοχής, ο Lèon Heuzey εντόπισε ήδη από τον 19ο αι. λείψανα του οχυρωματικού περιβόλου της πόλης, τα οποία και αποτυπώθηκαν σε σχέδια του H. Daumet. Αναφέρεται μάλιστα και στην ύπαρξη μιας πύλης. Οι σύγχρονες ανασκαφικές έρευνες επιβεβαίωσαν τις αρχικές αυτές παρατηρήσεις και προσέθεσαν νέα δεδομένα. Μέχρι σήμερα έχουν αποκαλυφθεί τμήματα του δυτικού, του νότιου και του ανατολικού σκέλους της οχύρωσης, ενώ μένει να διερευνηθεί και το βόρειο τμήμα του, για την πορεία του οποίου βέβαια υπάρχουν ενδείξεις, λόγω της επαφής του με το νεκροταφείο και μικρών τμημάτων του που ήρθαν στο φως κατά τη διάρκεια ανασκαφών γειτονικών κτισμάτων. Τα τελευταία χρόνια αποκαλύφθηκε μάλιστα ένα καλά διατηρημένο τμήμα του στα ανατολικά, όπου σώζονται οι πύργοι και οι πύλες του. Η κατασκευή του είναι ιδιαίτερη επιμελημένη από αδρά δουλεμένους ασβεστόλιθους ή πώρινους λιθόπλινθους στα μέτωπα και λιθορριπή στο εσωτερικό. Το πλάτος του φτάνει στα μεσοπύργια διαστήματα τα 2,80 μ. και σε τακτά διαστήματα ενισχύεται από κυκλικούς ή ορθογώνιους πύργους. Δίπλα σε κάποιους πύργους εντοπίστηκαν πυλίδες, καθώς και μια εντυπωσιακή πύλη που επέτρεπε την είσοδο στην πόλη από τα ανατολικά. Η άνοδος στο τείχος γινόταν από χτιστές κλίμακες. Η κατασκευή του τοποθετείται χρονικά από τον ανασκαφέα στα ελληνιστικά χρόνια.