Ελληνιστικό οικοδόμημα στο νοτιοανατολικό τμήμα της πόλης

Το 1980 έγιναν οι πρώτες δοκιμαστικές τομές στη νοτιοανατολική περιοχή της πόλης, όπου και εντοπίστηκαν στον αγρό ιδιοκτησίας Τσιρέλα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα ενός κτηρίου. Η συστηματική ανασκαφή που ακολούθησε έφερε στο φως ένα οικοδόμημα της ύστερης κλασικής ή πρώιμης ελληνιστικής εποχής, όπως μαρτυρούν οι ενδείξεις της αρχιτεκτονικής του ανάλυσης και η κεραμική που βρέθηκε στο εσωτερικό του. Είναι επίσης ορατές οι επεμβάσεις που έγιναν σε μεταγενέστερες εποχές επιτρέποντας έτσι την υπόθεση ότι το κτήριο επιδιορθώθηκε και επεκτάθηκε λίγο αργότερα, στα μέσα του 3ου αι. π.Χ., ενώ καταστράφηκε από τους Ρωμαίους και χρησιμοποιήθηκε για λίγο μετά την καταστροφή του.

Χτισμένο σε ένα φυσικό άνδηρο περιλαμβάνει χώρους διαφόρων μεγεθών και λειτουργιών. Το ιδιαίτερο στοιχείο που συναντάται στο κτήριο είναι η ύπαρξη εξώστη, παράλληλα με την παραδοσιακή εσωτερική αυλή. Απ’ ό,τι φαίνεται ο συνδυασμός αυτός που συναντάται και στην αρχιτεκτονική διαρρύθμιση του ανακτόρου άρχισε να γίνεται δημοφιλής την περίοδο αυτή. Μία πιθανή εκδοχή είναι τα αποκεκαλυμμένα αυτά αρχιτεκτονικά λείψανα να αποτελούσαν τμήμα μιας ευμεγέθους ελληνιστικής οικίας με στεγασμένους και υπαίθριους χώρους, δωμάτια, αποθήκες, χώρους εργασίας κ.α. Καθώς όμως η ανασκαφή δεν έχει αποκαλύψει ακόμα ολόκληρο το οικοδόμημα η ερμηνεία αυτή παραμένει μια πολύ πιθανή εκδοχή σε επίπεδο υποθέσεων εργασίας.