"Στενόμακρη Τούμπα"

Η Στενόμακρη Τούμπα συνιστά έναν τύμβο του 4ου αι. π.Χ. που καλύπτει τρεις τάφους, δύο κιβωτιόσχημους στα βόρεια και στα νότια και έναν λακκοειδή στο κέντρο. Σύμφωνα με τα ανασκαφικά δεδομένα και τα ευρήματα αρχικά κατασκευάστηκαν οι δύο κιβωτιόσχημοι τάφοι, μετά τα μέσα του 4ου αι. π.Χ., είτε ταυτόχρονα, είτε με μικρή χρονική διαφορά μεταξύ τους. Κάθε τάφος καλυπτόταν από ευμεγέθη κυκλικό τύμβο οριοθετημένο από αργολιθοδομικό περίβολο. Μέσα στο γ΄ τέταρτο του 4ου αι. π.Χ. δημιουργήθηκε ανάμεσά τους ο τρίτος τάφος, ευρύχωρος λακκοειδής, που καλύφθηκε και πάλι με τύμβο. Για τη δημιουργία του καταστράφηκε μέρος των δύο πρώτων περιβόλων, ενώ ο τύμβος του ορίστηκε με αργολιθοδομικά τόξα που προσαρτήθηκαν στους υπάρχοντες περιβόλους. Τελευταίο ανεγέρθηκε ταφικό μνημείο στην ανατολική πλευρά του τύμβου. Από αυτό διατηρείται η ορθογώνια θεμελίωσή του και μαρμάρινος κρατήρας ύψους 1μ. που βρέθηκε θαμμένος στο εσωτερικό της. Οι τάφοι συλήθηκαν και το μνημείο καταστράφηκε σε δύο χρονικές στιγμές, κατά τη λεηλασία του νεκροταφείου από τους Γαλάτες το 274/3 π.Χ. και κατά τη ρωμαϊκή κατάκτηση στα μέσα του 2ου αι. π.Χ. Ωστόσο, διαπιστώνεται μια προσπάθεια αποκατάστασης της τάξης με το φράξιμο της οπής σύλησης στον έναν τάφο, την επαναδημιουργία του τύμβου και την τέλεση εναγισμών με προσφορές προς τους νεκρούς.